This page in Tamil   Hindi/Sanskrit   Telugu   Malayalam   Bengali   Kannada   English   ITRANS   Gujarathi   Marati  Oriya   Singala   Tibetian   Thai   Japanese   Urdu   Cyrillic/Russian   Spanish   Hebrew  

முதல் ஆயிரம்   ஆண்டாள்   நாச்சியார் திருமொழி   Songs from 504.0 to 646.0   ( திருவில்லிபுத்தூர் )

Pages:

Previous

1

2

3

4

5

6

7

8

Next

கண மா மயில்காள் கண்ணபிரான் திருக்கோலம் போன்று அணி மா நடம் பயின்று ஆடுகின்றீர்க்கு அடி வீழ்கின்றேன் பணம் ஆடு அரவணைப் பற்பல காலமும் பள்ளிகொள் மணவாளர் நம்மை வைத்த பரிசு இது காண்மினே	[602.0]
நடம் ஆடித் தோகை விரிக்கின்ற மா மயில்காள் உம்மை நடம்-ஆட்டம் காணப் பாவியேன் நான் ஓர் முதல் இலேன் குடம் ஆடு கூத்தன் கோவிந்தன் கோ-மிறை செய்து எம்மை உடை மாடு கொண்டான் உங்களுக்கு இனி ஒன்று போதுமே?	[603.0]
மழையே மழையே மண் புறம் பூசி உள்ளாய் நின்று மெழுகு ஊற்றினாற் போல் ஊற்று நல் வேங்கடத்து உள் நின்ற அழகப்பிரானார் தம்மை என் நெஞ்சத்து அகப்படத் தழுவ நின்று என்னைத் ததைத்துக்கொண்டு ஊற்றவும் வல்லையே?	[604.0]
கடலே கடலே உன்னைக் கடைந்து கலக்கு-உறுத்து உடலுள் புகுந்துநின்ற ஊறல் அறுத்தவற்கு என்னையும் உடலுள் புகுந்துநின்று ஊறல் அறுக்கின்ற மாயற்கு என் நடலைகள் எல்லாம் நாகணைக்கே சென்று உரைத்தியே?	[605.0]
Back to Top
நல்ல என் தோழி நாகணைமிசை நம்பரர் செல்வர் பெரியர் சிறு மானிடவர் நாம் செய்வதென்? வில்லி புதுவை விட்டுசித்தர் தங்கள் தேவரை வல்ல பரிசு வருவிப்பரேல் அது காண்டுமே	[606.0]
தாம் உகக்கும் தம் கையிற் சங்கமே போலாவோ யாம் உகக்கும் எம் கையில் சங்கமும்? ஏந்திழையீர் தீ முகத்து நாகணைமேல் சேரும் திருவரங்கர் ஆ முகத்தை நோக்காரால் அம்மனே அம்மனே	[607.0]
எழில் உடைய அம்மனைமீர் என் அரங்கத்து இன்னமுதர் குழல் அழகர் வாய் அழகர் கண் அழகர் கொப்பூழில் எழு கமலப் பூ அழகர் எம்மானார் என்னுடைய கழல் வளையைத் தாமும் கழல் வளையே ஆக்கினரே	[608.0]
பொங்கு ஓதம் சூழ்ந்த புவனியும் விண்-உலகும் அங்கு ஆதும் சோராமே ஆள்கின்ற எம்பெருமான் செங்கோல் உடைய திருவரங்கச் செல்வனார் எம் கோல்-வளையால் இடர் தீர்வர் ஆகாதே?	[609.0]
மச்சு அணி மாட மதில் அரங்கர் வாமனனார் பச்சைப் பசுந் தேவர் தாம் பண்டு நீர் ஏற்ற பிச்சைக் குறையாகி என்னுடைய பெய்வளை மேல் இச்சை உடையரேல் இத் தெருவே போதாரே?	[610.0]
Back to Top
பொல்லாக் குறள் உருவாய்ப் பொற் கையில் நீர் ஏற்று எல்லா உலகும் அளந்து கொண்ட எம்பெருமான் நல்லார்கள் வாழும் நளிர் அரங்க நாகணையான் இல்லாதோம் கைப்பொருளும் எய்துவான் ஒத்து உளனே	[611.0]
கைப் பொருள்கள் முன்னமே கைக்கொண்டார் காவிரி நீர் செய்ப் புரள ஓடும் திருவரங்கச் செல்வனார் எப் பொருட்கும் நின்று ஆர்க்கும் எய்தாது நான் மறையின் சொற்பொருளாய் நின்றார் என் மெய்ப்பொருளும் கொண்டாரே	[612.0]
உண்ணாது உறங்காது ஒலிகடலை ஊடறுத்துப் பெண் ஆக்கை யாப்புண்டு தாம் உற்ற பேது எல்லாம் திண்ணார் மதில் சூழ் திருவரங்கச் செல்வனார் எண்ணாதே தம்முடைய நன்மைகளே எண்ணுவரே	[613.0]
பாசி தூர்த்தக் கிடந்த பார்-மகட்குப் பண்டு ஒரு நாள் மாசு உடம்பில் சீர் வாரா மானம் இலாப் பன்றி ஆம் தேசு உடைய தேவர் திருவரங்கச் செல்வனார் பேசியிருப்பனகள் பேர்க்கவும் பேராவே	[614.0]
கண்ணாலம் கோடித்துக் கன்னிதன்னைக் கைப்பிடிப்பான் திண் ஆர்ந்து இருந்த சிசுபாலன் தேசு அழிந்து அண்ணாந்து இருக்கவே ஆங்கு அவளைக் கைப்பிடித்த பெண்ணாளன் பேணும் ஊர் பேரும் அரங்கமே	[615.0]
Back to Top
செம்மை உடைய திருவரங்கர் தாம் பணித்த மெய்ம்மைப் பெரு வார்த்தை விட்டுசித்தர் கேட்டிருப்பர் தம்மை உகப்பாரைத் தாம் உகப்பர் என்னும் சொல் தம்மிடையே பொய்யானால் சாதிப்பார் ஆர் இனியே?	[616.0]
மற்று இருந்தீர்கட்கு அறியலாகா       மாதவன் என்பது ஓர் அன்புதன்னை உற்று இருந்தேனுக்கு உரைப்பது எல்லாம்       ஊமையரோடு செவிடர் வார்த்தை பெற்றிருந்தாளை ஒழியவே போய்ப்       பேர்த்து ஒரு தாய் இல் வளர்ந்த நம்பி மற் பொருந்தாமற் களம் அடைந்த       மதுரைப் புறத்து என்னை உய்த்திடுமின்.	[617.0]
நாணி இனி ஓர் கருமம் இல்லை       நால்-அயலாரும் அறிந்தொழிந்தார் பாணியாது என்னை மருந்து செய்து       பண்டு பண்டு ஆக்க உறுதிராகில் மாணி உருவாய் உலகு அளந்த       மாயனைக் காணிற் தலைமறியும் ஆணையால் நீர் என்னைக் காக்க வேண்டில்       ஆய்ப்பாடிக்கே என்னை உய்த்திடுமின்.	[618.0]
தந்தையும் தாயும் உற்றாரும் நிற்கத்       தனிவழி போயினாள் என்னும் சொல்லு வந்த பின்னைப் பழி காப்பு அரிது       மாயவன் வந்து உருக் காட்டுகின்றான் கொந்தளம் ஆக்கிப் பரக்கழித்துக்       குறும்பு செய்வான் ஓர் மகனைப் பெற்ற நந்தகோபாலன் கடைத்தலைக்கே       நள்-இருட்கண் என்னை உய்த்திடுமின்	[619.0]
அங்கைத் தலத்திடை ஆழி கொண்டான்       அவன்முகத்து அன்றி விழியேன் என்று செங்கச்சுக் கொண்டு கண் ஆடை ஆர்த்துச்       சிறு மானிடவரைக் காணில் நாணும் கொங்கைத்தலம் இவை நோக்கிக் காணீர்       கோவிந்தனுக்கு அல்லால் வாயில் போகா இங்குத்தை வாழ்வை ஒழியவே போய்       யமுனைக் கரைக்கு என்னை உய்த்திடுமின்.	[620.0]
Back to Top
ஆர்க்கும் என் நோய் இது அறியலாகாது       அம்மனைமீர் துழதிப் படாதே கார்க்கடல் வண்ணன் என்பான் ஒருவன்       கைகண்ட யோகம் தடவத் தீரும் நீர்க் கரை நின்ற கடம்பை ஏறிக்       காளியன் உச்சியில் நட்டம் பாய்ந்து போர்க்களமாக நிருத்தம் செய்த       பொய்கைக் கரைக்கு என்னை உய்த்திடுமின்.	[621.0]

Other Prabandhams:
    திருப்பல்லாண்டு     திருப்பாவை     பெரியாழ்வார் திருமொழி     நாச்சியார் திருமொழி         திருவாய் மொழி     பெருமாள் திருமொழி     திருச்சந்த விருத்தம்     திருமாலை     திருப்பள்ளி எழுச்சி     அமலன் ஆதிபிரான்     கண்ணி நுண் சிறுத்தாம்பு     பெரிய திருமொழி     திருக்குறுந் தாண்டகம்     திரு நெடுந்தாண்டகம்     முதல் திருவந்தாதி     இரண்டாம் திருவந்தாதி     மூன்றாம் திருவந்தாதி     நான்முகன் திருவந்தாதி     திருவிருத்தம்     திருவாசிரியம்     பெரிய திருவந்தாதி     நம்மாழ்வார்     திரு எழு கூற்றிருக்கை     சிறிய திருமடல்     பெரிய திருமடல்     இராமானுச நூற்றந்தாதி     திருவாய்மொழி     கண்ணிநுண்சிறுத்தாம்பு     அமலனாதிபிரான்     திருச்சந்தவிருத்தம்    
This page was last modified on Thu, 09 May 2024 20:23:06 -0400
 

	send corrections and suggestions to admin-at-sivaya.org divya prabandham song